Welkom bij het #SFYNkijkje! De blog waarin alle ins en outs van de SFYN Academie 2024 langskomen. Een uniek kijkje in het dagboek van een deelnemer: met welke blik bekijkt hij/zij/die de academie? Welke vragen werden er beantwoord en welke bleven er juist hangen? Wat werd er verteld, waar gingen we op bezoek, en nog belangrijker, wat werd er gegeten?! Deze week: het Openingsweekend. Is je interesse gewekt voor de volgende editie van de Academie? Laat je gegevens achter op dit formulier, dan sturen we je een berichtje wanneer de aanmeldingen weer openen. Veel leesplezier!

‍

Het openingsweekend

HORNHUIZEN, Februari 2024

Tekst: Ada Korteknie

Beeld: Studio Pur Sang

‍

Het was allemaal een heel groot mysterie, niemand wist wat ons te wachten stond: het openingsweekend van de SFYN Academie 2024. Ondanks de academie naar mijn idee al best een beetje geopend was, met al een openingsavond en heuse casedag achter de rug, gingen we toch nog met z’n allen het veelbesproken openingsweekend in. En terugkijkend op deze paar dagen vind ik de naam van dit weekend absoluut op zijn plaats, ik heb het gevoel dat de academie nu pas écht begonnen is. 

Het weekend vond plaats in Hornhuizen, een dorpje met honderdvijftig inwoners in noord-noord Groningen, tegen het wad aan. We mochten verblijven in Wongema, een buurthuis met een lange geschiedenis van voormalige bestemmingen als restaurants, dartcafes en wietplantages (!). Het pand dreigde een aantal jaar geleden gesloten en verkocht te worden, waarop Groningers en vrienden de handen in een hebben geslagen voor het behoud van een buurtcentrum in Hornhuizen. Hieruit is Wongema is geboren, een prachtige plek met heerlijke ruimtes waar je kan slapen, eten, vergaderen, zijn. Ook wordt er het jaarlijkse aardappelfeest georganiseerd, waarbij aardappeltelers uit heel Nederland hun meest curieuze aardappel mogen tentoonstellen en hier Hornhuizenaren, kunstenaars en andere aardappel-rotten uit vak leren kennen (hier moet ik natuurlijk absoluut een keer naartoe). 

Een van de allereerste dingen die we deden bij aankomst was het inruilen van onze schoenen voor sloffen. Hierdoor was de toon voor het weekend gezet: de groep veranderde van een club ambitieuze & professionele voedselveranderaars naar een knus gezelschap van mensen die elkaar graag beter wilden leren kennen. We begonnen met een oefening waarbij je naast iemand zat die je nog niet veel had gesproken die je vervolgens twee minuten lang in stilte in de ogen aan moest kijken. Ik schrok ervan hoe kwetsbaar en intiem ik dit vond, zo dichtbij had ik nog niemand van de academie gelaten. De rest van dit weekend zat vol met oefeningen van deze soort: we gingen in gesprek met elkaar over persoonlijke ijkpunten in ons leven, observeerden elkaars gedrag in groepsprocessen, reflecteerden op alle rollen, verdeelden onszelf in doeners, denkers, tovenaars en profeten, wandelden kilometers met mensen die we nog niet hadden gesproken, deelden met elkaar wat je zou weten als je elkaar echt zou kennen. De oprechtheid waarmee iedereen deze workshops inging, maakte dat een groep die elkaar eigenlijk nog maar nauwelijks kende op vrijdag, op zaterdagmiddag zo verbonden en samen voelde. Juist de verschillen die ik misschien voor het weekend als een mogelijk obstakel zag, zag ik als rijkdom na het weekend. Hoe bijzonder is het dat er bij SFYN ruimte is waarin een RaboBank medewerker en een RaboBank bezetter samen mogen werken?

Naast de sessies over het karakter van de groep, waren er ook een paar colleges die ook weer het nodige stof deden oplaaien. Een college van Joris Lohman zette de zogenaamde tegenstelling tussen ‘profeten’ en ‘tovenaars’ uiteen. Onder profeten wordt de groep verstaan die de klimaatcrisis ziet als een sociale crisis waarin we een nieuw verhaal nodig hebben over de plek van de mens in de natuur. De tovenaars geloven in technologische oplossingen en visualiseren een toekomst van precisie landbouw, vertical farming en efficiëntie. De waarheid ligt ergens in het midden, was de conclusie. Dit college was een interessante spiegel en zette aan het denken waar je jezelf op de profeten-tovenaars as plaatst. Welke overtuigingen komen hierbij kijken? 

Ik sluit deze blog af met de grote gemene deler van deze groep: Eten! Het hele weekend werd er door Wongema heerlijk ontbijt en lunch verzorgd inclusief Gronings suikerbrood (!). Op de eerste avond deelden we een potluck met elkaar waarvoor iedereen zich stiekem best wel had uitgesloofd. Het was een soort kerstdiner op de basisschool waar je niet meer kon stoppen met opscheppen, het was een cadeautje! 

Dan was er de laatste avond die alles troefde: Zonder te veel te verraden kan ik wel delen dat ik zó onder de indruk was van wat SFYN in haar mars heeft. We hebben op de alle prachtigste plek de directe omgeving van Hornhuizen geproefd in de vorm van oesters, mossels, aardappels, boerenkool, kaas. 

Na dit wervelwind-weekend van verbazing, ontroering en dankbaarheid zat ik terug in de auto met twee anderen. We moesten overduidelijk het weekend even collectief verwerken en hebben de hele rit vol gerateld: Wat was hier precies gebeurd? Elke moment was een verassing. Er is daarmee ook te veel gedaan en gevoeld om allemaal te vangen in een blog, alle verhalen over zonsopgang-ochtendwandelingen en excursies naar boeren komen een ander keertje ;). Na dit weekend kijk ik nog meer dan eerst uit naar wat ons te wachten staat. Het is heerlijk om met een groep mensen omringd te zijn met wie je de-hele-tijd kunt praten en verbazen over de meest niche onderwerpen zonder de angst ooit uitgepraat te zijn. We sloten het weekend af met het schrijven van een brief naar onze toekomstige zelf. Zonder te weten hoe deze reis van de academie eruit gaat zien, weet ik dat het een transformerend halfjaar zal worden. Ik ben benieuwd hoe ik zometeen, ergens in juni, de brief zal lezen en terug zal kijken op toen!